Przyborów - dwór

Przyborów to wieś położona w województwie podkarpackim, w powiecie dębickim, w gminie Czarna.

Znajduje się tam poważnie już zniszczony dwór, który należał kiedyś do rodziny Reyów i Jabłonowskich.

Został wybudowany w 1918 roku według projektu Stanisława Witkiewicza .

Siedliska-Bogusz - dwór

Siedliska-Bogusz to wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie dębickim, w gminie Brzostek.

Siedliska powstały w pierwszej połowie XIV wieku na porębach puszczy królewskiej. W 1353 roku Kazimierz Wielki nadał je Piotrowi, Ostaszkowi i Chodkowi - rycerzom ruskim. W XV wieku należały do dóbr opactwa tynieckiego. W 1536 roku ich właścicielami byli Jan, Kasper i Melchior Oświęcimowie. Wioska liczyła wtedy 27 kmieci i 4 zagrodników. Istniały tu trzy dwory, trzy folwarki, młyn i karczma. W 1581 roku Siedliska podzielone były na dwie części. Pierwsza należała do Floriana Oświęcima, a druga do Kowaliowskiego. W drugiej połowie XVII wieku Siedliska dolne były własnością rodziny Rzuchowskich, od których nabył je w 1740 roku Jan Stojowski. Natomiast Siedliska górne w 1686 roku należały do Stanisława Jordan Stojowskiego. Na początku XVIII wieku przejęli je Trzeciescy. W ich imieniu majątkiem zarządzał Francuz Antoni de Tournelles mąż Krystyny Trzecieskiej. Przejściowo dzierżawił także Siedliska dolne i Kopaliny. W czasie pobytu w majątku wybudował nowy dwór (1728 rok), budynki gospodarcze, browar, piłę wodną.


W 1763 roku Siedliska dolne i górne objął w posiadanie Nikodem Jordan Stojowski - burgrabia krakowski. Jedna z jego córek Apolonia wyszła za mąż w kościele parafialnym w Siedliskach 22 stycznia 1794 roku za Stanisława Bogusza- szlachcica spod Dąbrowy - szambelana króla Stanisława Augusta . W 1804 roku przejęli tę wioskę wraz z sąsiednią Smarżową na własność. I od tej pory miejscowość ma nazwę Siedliska – Bogusz. Po Boguszach wioskę odziedziczył Stanisław Aleksander Gorajski. Na początku XX wieku objął ją Witold Lewicki, znany polityk, dziennikarz i publicysta.

Zabudowania dworskie w Siedliskach-Bogusz znajdują się w ruinie. Główny dwór z początku XIX wieku został przebudowany w połowie XIX wieku. Od frontu posiadał ozdobną galerię. Obok stoi oficyna dworska (stary dwór z drugiej połowy XVIII wieku). Przy niej znajduje się piwnica ziemna z początków XVIII wieku. Dworskie zabudowania gospodarcze zostały przebudowane po 1945 roku. Obecnie budynki grożą zawaleniem.

Źródło: Miasto i Gmina Brzostek

Dworek - Cieszacin Wielki

Cieszacin Wielki to wieś położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Pawłosiów.

Cieszacin Wielki został założony w 1366 roku za panowania króla Kazimierza III Wielkiego. W okresie wczesnego średniowiecza osada zamieszkiwana była przez słowiańskie plemię Lędzian.


Na początku XIX wieku ziemie, na których leżał Cieszacin Wielki należały do rodu Terleckich z herbu Przestrzał. Później ziemie weszły w skład wiana córki Leopolda Terleckiego - Bronisławy Drohojowskiej (Terleckiej). W 1870 roku wyszła ona za mąż za Bolesława Drohojowskiego.

Ostatnim właścicielem obiektu był syn Bronisławy i Bolesława Drohojowskich, Jan Józef.

W 1944 roku ziemie, do których należał dworek w Cieszacinie Wielkim zostały upaństwowione. Po II wojnie światowej znajdowała się tam siedziba NKWD. W 1960 roku, po wyprowadzce służb, budynek zaadaptowano na potrzeby szkoły.

W latach 80. podjęto próbę remontu, ze względu na brak środków, nieudaną.