W 1880 roku przeniesiono ręcznie obsługiwaną cegielnię na tereny, na których znajdują się obecnie jej pozostałości. W tamtych czasach następował dynamiczny rozwój budownictwa, dzięki czemu cegielnia mogła się rozwijać. Szansę wykorzystała rodzina Michałowskich. Na przełomie XIX/XX wieku ciągle unowocześniali zakład. Dzięki temu zyskał on dobrą opinię.
W 1912 roku wybudowano kominy, bocznicę kolejową, i inne niezbędne pomieszczenia. Cegielnia w Dobrzechowie była wtedy jedną z najnowocześniejszych w Europie. W 1916 roku budynki spłonęły w pożarze, ale tylko te wykonane z drewna. Dzięki temu zbudowano już ceglane, mocne i nowoczesne budynki, które podniosły poziom techniczny zakładu. W tym czasie do spółki doszedł Pan Potocki z Łańcuta. Podczas I i II wojny światowej cegielnia nie odniosła strat. Cały czas rozwijano produkcję, a do asortymentu weszły dreny, dachówki oraz kafelki.
Zakład zatrudniał około 100 osób. Wówczas stała się ona symbolem wsi. W czasach komunizmu przeżywała lata świetności; rozwijała się produkcja cegieł i innych produktów ceramicznych.
W latach 80. zaczął podciekać pod złoża gliny margiel (mieszanka węglanów i innych minerałów). Cegła z takimi dodatkami nie nadawała się do użytku, więc w 1987 roku fabryka została zamknięta.
Obecnie przy ruinach fabryki działa prywatna firma zajmująca się kruszcami. Ruiny grożą zawaleniem, a jednocześnie są pozostałością po czasach świetności cegielni.
Do posłuchania: The Servant - Cells
Piękne fotki. Naprawdę
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
dziadek moj tam pracowal...pozdrawiam
OdpowiedzUsuń